Asgari Ücret Tespit Komisyonu'na katılan işçiler neler söyledi?
Asgari Ücret Tespit Komisyonu, 2024 yılı asgari ücretini belirlemek için bu yıl ilk kez işçilerin de katılımı ile gerçekleştirdiği toplantılarından ikincisini dün tamamladı. Toplantıda Hazine ve Maliye Bakanlığı ve Ticaret Bakanlığı ile Türkiye İstatistik Kurumu'nun (TÜİK) temsilcileri ekonomik verileri paylaştı. İkinci toplantının bitmesinin ardından asgari ücret için bir rakam ise açıklanmadı. Asgari Tespit Komisyonu’nun ikinci toplantısı sonrası ilk açıklama ise TÜRK-İş'ten geldi. Buna göre Türk-İş Başkan Yardımcısı Ramazan Ağar, "Şu anda bir sonuç yok. Ancak tahmin ediyorum görüşmeler süratle devam edecek. Kısa süre içinde mutabakata varılarak sona ermesini temenni ediyoruz. Ama rakam şu an yok. Şu anda mutabakat olur mu olmaz mı demenin de bir anlamı yok. Bu hafta içerisinde tekrar bir araya gelerek bu işin sonuca gidilmesini temenni ediyoruz." ifadelerini kullandı. Asgari Ücret Tespit Komisyonu'na katılan kara yollarında taşeron işçi olarak çalışan Durmuş Öztürk, konuyla ilgili Anka haber ajansına şunları söyledi: “Asgari ücretle çalışıyoruz. Aldığımız asgari ücret yetmiyor. Bir ev kirası, bir aylık ekmek parası ile bu asgari ücret tükeniyor. Bizim çocuklarımız da var. İster istemez bizim çocuklarımız da meyve, peynir yemek istiyor. Bunları yiyemiyor. Gelişimleri zayıf oluyor. Biz neden yaşam şartlarına uygun yaşamıyoruz? Türkiye'de 8 milyon asgari ücretlinin temsilcisiyiz. Biz şunu diyoruz, 8 milyon asgari ücretli var ve bunların ailesi ile beraber 33 milyon asgari ücretle geçinen milletiz." Asgari ücret tespit komisyonunda kadın işçileri temsil eden Hatice Akgedik ise yaşanan sorunlara ilişkin şunları kaydetti: “Türkiye’mizde kadın olmak çok zor. Bir kadın olarak kendi ayaklarının üzerinde durmak, tek başına mücadele etmek maalesef çok zor. Bütün kadınların sesi olarak ben buraya geldim. Kadınlar çok zor durumda, asgari ücretlilerimiz zor durumda. Bunu işverenlerimize de çok söyledim. "Kendinizi bizim yerimize koyun" dedim. Kendilerini vicdanlarına bıraktım. İşçiler beslenemiyor. En azından pazara gittiğimiz zaman temel ihtiyaçlarımızı almak zorundayız ama alamıyoruz. Yarısını alıyoruz, yarısını alamıyoruz. Gençlerimiz hep yurt dışına gitmeye çalışıyor. Asgari ücretli iki tane oğlum var. Asla evlilik falan düşünemiyorlar. "Karnımız doymuyor" diyorlar. Gençlerimiz, herkes yurt dışına kaçıyor. Neden benim memleketimde güzel şeyler varken gençlerimiz neden gidiyor imkanlarımız varken? Ev kiraları almış başını gitmiş, insanlar ne yapacağını bilemiyor. İnsanlar zor durumda, biz bunu gereken yerlere de söyledik artık herkes elini vicdanına koysun.”